Ik heb op mijn website een motto geplaatst. Het is een uitspraak van Friedrich Nietzsche, de filosoof. Niet dat ik een uitgesproken aanhanger ben van zijn gedachten, zelfs integendeel. Denk maar aan zijn ideeën over de “Übermensch” die de Nazi’s aan een totaal verwerpelijk denkbeeld over het Arische Ras hebben geholpen. Geen fan dus. Maar het was uiteraard wel een interessante man.
Wat ik bijvoorbeeld niet wist was dat Nietzsche niet alleen filosoof, maar ook dichter en componist was. Volgens mij waren zijn zijn composities niet van het allerhoogste niveau, maar zijn stukken worden nog wel gespeeld. Een bijzonder piano stukje is “das Fragment an sich”. Het is kort en kan eindeloos herhaald worden: da capo con malinconia.
Een componist dus liefhebber van muziek. Zo was hij ook een Wagner adept. Wagner, die overigens ook nogal foute ideeën had. Kort en goed, Ik ben me dus wat in die Nietzsche gaan verdiepen, en kwam de bovenstaande uitspraak tegen. Die uitspraak sprak me nogal aan, want ook ik denk dat een leven zonder muziek totaal zinloos is. Muziek, in welke vorm dan ook, kan recht naar het hart gaan. Geen enkele andere kunstvorm heeft dat. Een boek of een schilderij kan bijzonder mooi zijn, maar het komt nooit keihard bij je binnen.
In mijn geval heeft muziek mijn hele leven een rol gespeeld. Op mijn 9e ben ik gaan pianospelen, tijdens mijn studie was piano nog steeds mijn hoofdinstrument. Daarnaast kreeg ik klarinetlessen, wat me goed heeft geholpen bij het leren om lange lijnen te maken bij het spelen van bijvoorbeeld Chopin. En natuurlijk zanglessen, van David Hollestelle, wat overigens geen succes was. Hollestelle had een een prachtige stem, was een fantastische zanger, maar kreeg het helaas niet voor elkaar om mij echt iets te leren. Ik ben overigens wel geslaagd voor mijn tentamen, dat dan weer wel.
Later in mijn leven heb ik heel veel tijd door gebracht met het zingen in koorverband, en ook met dirigeren. En weer zanglessen. Nog altijd staat er muziek op in mijn auto. Nu ik met pensioen ben zing ik overal waar ik maar kan. In mijn werk, mijn carrière, is een rode draad niet te vinden. Daarbuiten wel: muziek! Ik zou me geen leven kunnen voorstellen zonder muziek om me heen, actief of passief. Dat leven zou een vergissing zijn, daar had Nietzsche toch gelijk.
Was getekend, Bas Boender
Mooi Bas, dit raakt mij nu nog meer dan anders,