Daar zitten we dan, in een pub in Littlebourne. De pub hoort bij het hotel Evenhill waar we deze nacht doorbrengen, op ongeveer 10 minuten van Canterbury.
Het was een vrij lange dag vandaag, die al begon om 7 uur vanmorgen. We wilden graag bijtijds weg, omdat Calais iets verder lag dan ik in eerste instantie dacht. Om ongeveer kwart over 12 (ik moet nu zeggen in europese tijdzone) kwamen we bij de ferry in Calais aan. We moesten eventjes wachten tot de file zich bewoog in de richting van de boot zodat wij naar het ticketoffice konden gaan. We hadden namelijk niet geboekt. Hadden we dat maar wel gedaan. Bleek dat het kopen van een enkeltje € 120 kostte, terwijl een vooraf geboekte ticket maar € 50 bedraagt. Meer dan het dubbele dus!!!!! Ik begrijp dat P & O graag zoveel mogelijk wil verdienen, maar dit lijkt meer dan een beetje op oplichterij. Mijn protesten hielpen geen zier, gewoon dokken. Vroeger kon je nog wel eens goedkoop de boot op, maar dat is dus niet meer.
Vervolgens in de rij voor de boot. De paspoorten werden grondig gecontroleerd. Het busje voor ons werd zelfs opzij gezet. Maar wij mochten door. Op de boot was het natuurlijk een drukte van jewelste, allereerst voor het restaurant buffet. Wij klommen daarom een dek hoger om naar buiten te kunnen. Zo beleef je de vaart natuurlijk veel intenser. Na een half uurtje begon de honger toch te knagen. Het was ook al kwart over 2. Voor een klein fortuin kochten we broodjes en koffie, en voldaan gingen we weer naar buiten. Daar bleek ook de gangway open, zodat we meer konden zien wat vooruit was. Zo zagen we de White Cliffs of Dover opdagen, en steeds groter en witter worden. En ze zijn echt wit, zeker als het zonnetje er op schijnt.
Om kwart over 2 (nu engelse tijd) reden we de boot weer af, na ons een weg te hebben gebaand door alweer een lange rij mensen. Natuurlijk ook hier weer douane. Na een heleboel draaien en
keren, allemaal aan de linker zijde van de weg, reden we naar Littlebourne. Via een prachtige weg door een glooiend landschap. Op een gegeven moment moesten we van Greta een weggetje in dat zo smal was dat 2 auto’s elkaar maar nauwelijks konden passeren. Uiteindelijk kwamen we aan in het heerlijk Engelse dorpje Littlebourne. De kamer was nog wel niet klaar, maar we konden onze baggage achterlaten. We kregen de sleutelkaart mee, we konden komen wanneer we wilden.
We reden dus door naar Canterbury, zoals gezegd ongeveer 10 minuten verder. Het parkeren was in eerste instantie nogal al een probleem, omdat we geen garage konden vinden. We moesten dus een kaartje kopen om achter de ruit te leggen. Voor alle zekerheid betaalde ik voor de maximale tijd. Uiteraard keken we gewoon niet goed genoeg, want op het moment dat we de betaalde parkeerplaats af liepen zagen we wel een garage. Waarschijnlijk een stuk goedkoper.
Canterbury bleek een leuk oud stadje te zijn. De kathedraal is daar het absolute hoogtepunt. Een prachtige gotische kerk, met enorme afmetingen. Het kathedrale koor repeteerde voor de evensong deze avond. Buiten bleek nog een flink deel van het oude klooster overeind te staan, en onder de kerk is de crypte waar Thomas Beckett is vermoord in 1170. Aan de muren hingen gedenkplaten, overwegend voor militairen, maar ook eentje voor Orlando Gibbons. Op die van King Henry IV na zijn alle tombes monumenten voor aartsbisschoppen van Canterbury. We hebben veel foto’s gemaakt van alle ornamenten en glas in lood ramen.
Buiten zwierven we door de Cathedral Close, op zoek naar nog meer oude gebouwen. De meesten die we zagen konden we hier niet bereiken. Wel via de straat. Daarom liepen we door het stadje op zoek naar The Kings School, de oudste kostschool in de UK. En hebben die ook gevonden uiteraard. Onderweg kwamen nog heel veel leuke geveltjes en gebouwen tegen.
We aten aan het water, in de tuin van Weavers House, een gebouw ooit in 1500 door Vlaamse wevers gebouwd en nu in beslag genomen door een restauantje. Lekker gegeten, biertje gedronken, mooi weer, helemaal top! Wel veel Nederlanders in het restaurant, helaas. En u zitten we dus in de pub, Ymkje aan de puzzel en ik aan het schrijven. En samen aan het lager bier.